...เป็นคำที่ดูเหมือนจะจะคล้ายกัน แต่ในความจริงแล้ว อันที่สองมันจะดูไม่มีหวังเลยนะคับ ถ้าคุณมีคนรักเข้าต้องจากไปที่ไกลๆ เช่นได้ทุนไปเรียนโท ต่างประเทศที่มันไกลๆเช่นญี่ปุ่น เยอรมัน แต่คุณมันมนุาย์เงินเดือน ทำงานไปเรื่อย ก็ยังดีสมัยนี้มีอินเตอร์ดี ติดต่อกันง่าย ย้อนไปปี 2000 ผมต้อง รอรับโทรศัพท์ทางไกลตอนดึกเพื่อฟังคำพูดเพียง ประโยคสั้นๆ เนื่องจากค่าโทรมันแพง เอ้าจะเลยอีกแล้ว คือในเคสนี้คุณยังแฮบปี้นะ เพราะถึงคุณจะไม่อยู่ด้วยกัน ไม่ได้ใกล้กัน แต่ใจความสัมพันธ์ มันยังมีอยู่ไง แค่ระยะทางมันห่าง ถ้าเป็นเดียวนี้สบายเลย แต่เคสสองนี้ มันต้องบอกเลยนะคับ ว่ามันทรมานมากนะใครเจอกับตัวจะรู้เลย ให้คุณใกล้จนลมหายใจรดกันคุณก็ไม่มีหวัง ห่างกันไปไกลๆ น่าจะเป็นสิ่งที่ต้องการอย่างน้อยเราก็ยังหาข้ออ้างตัวเองได้แต่แบบนี้ มันยากนะ ทางออกแบบแหกแนว
1. คุณทำงานที่เดียวกันไหม ถ้าทำงานเบื่อๆแล้วอันนี้ไม่ยากคับ ไปหางานใหม่เตรียมเลย แต่ถ้างานกำลังก้าวหน้าอันนี้น่าคิดมากคับ หาโอกาสบอกเค้าเลยคับว่าคิดยังไงกับเค้าแต่ควรเตรียมใจตัวเองก่อน คือถ้าเขาไม่เล่นด้วยคุณจะรับได้ไหม ที่ต้องทนเห็นเขาต่อไป ถ้าเค้าโอเคคุณโชคดีไป
2.เก็บไว้ในใจคอยรับความทรมานต่อไป แล้วพยายามเปิดเพลง * มากพอ * ของป้างฟัง และ อยากรู้แต่ไม่อยากถาม ฟังเพื่อบรรเทาความคิดตัวเอง อันนี้ไม่เสี่ยง ไม่เสียฟอร์ม แต่อาจเสียโอกาส ถ้าเค้ามีใจให้คุณ แต่ผมเชื่อนะว่าถ้ามีใจให้ละก็ คุณไม่อยู่สถานะการนี้แน่ บทสรุป จริงแล้วมีอีกหลายทางเดินนะคับ แต่ไม่ว่าทางไหนก็อาจจะเจ๊บได้ทุกเมื่อการทำใจอาจจะยากหน่อยแต่ก็ลองคิดดูคับ เราอาจจะชินกับคำว่าเป็นเพื่อนกัน ผมเองรับไม่ได้จริงๆ มันไกลเกินคำนั้นไปมาก หากเป็นผมคงเลือก 1 แล้วหางานใหม่ ความเจ็บปวดที่รับรู้ได้มันจะหายเร็วกว่าการเก็บไปคิดเอาเอง นะคับ แล้วคุณละเลือทางไหน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น